-
1 szczękać
szczękać (-am) < szczęknąć> (-nę) łańcuch, klucze rasseln, klirren; naczynia scheppern, klappern;szczękać talerzami mit den Tellern klappern;szczękać zębami mit den Zähnen klappern -
2 szczęknąć
szczękać (-am) < szczęknąć> (-nę) łańcuch, klucze rasseln, klirren; naczynia scheppern, klappern;szczękać talerzami mit den Tellern klappern;szczękać zębami mit den Zähnen klappern
См. также в других словарях:
szczękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szczękaćam, szczękaća, szczękaćają {{/stl 8}}– szczęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szczękaćnę, szczękaćnie, szczękaćnij, szczękaćnął, szczękaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} poprzez gwałtowne stykanie ze sobą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego